Cabang-cabang Filsafat Umum

Cabang-cabang Falsafah Umum

Di sediakan oleh : Zulfahmi, M.Ed

Aliran Falsafah	Metafizik (Realiti)	Epistimologi (Pengetahuan)	Aksiologi (Nilai)
Idealisme Terawal & tradisional Tokohnya: Plato, Descartes, John Locke, Spinoza, Berkeley, Kant, Froebel, Emerson, Thoreau, Butler.	· Asas realiti ialah akal. · Realiti dalam bentuk fikiran bukan fizikal. · Mengkaji tentang idea, roh, akal, keadaan dunia nyata dan tidak nyata. · Kerohanian unsur terpenting dalam kehidupan. · Berteraskan kepada realiti moral dan spiritual untuk menjelaskan keadaan dunia sebenar. · Plato adalah Bapa Fahaman Idealisme, dalam fahaman ini terdiri daripada dua bentuk asas iaitu idealisme metafizik yang merujuk kepada akal dan idealisme epistimologi yang menegaskan bahawa mengetahui ialah mengeluarkan idea semula jadi yang sudah ada dalam akal.	· Kebenaran sebagai idea yang tetap dan tidak berubah sepanjang masa. · Mengeluarkan idea semula jadi (terpendam) yang sudah ada dalam akal. · Dimensi Kebenaran, keadilan dan keindahan menerusi proses penaakulan. · Dalam pendidikan guru berperanan memastikan pelajar membuat apa yang mereka sukai, iaitu digalakkan mencari kebenaran dan kebijaksanaan sendiri. · Sumbangan Plato ialah ilmunya mengenai idea yang dikaji melalui sesi dialog yang terdiri daripada percakapan antara dua orang atau lebih.	· Sumber semua nilai dari Maha Kuasa. · Nilai dan etika adalah mutlak.
Realisme Tradisional Tokohnya: Aristotle, Aquinas, Rush, Pestalozzi, Spencer, Montessori, Russel, Hurchin, Adler.	· Asas realiti ialah kebendaan. · Keseluruhan realiti ialah alam fizikal. · Mengenai manusia: 1). Monisme yang menjelaskan bahawa semua perkara diperturunkan dalam keadaan kebendaan. 2). Operasi iaitu mengenai keesahan sebarang kenyataan bergantung pada keesahan kaedah. 3). Mekanisme iaitu tingkah laku manusia dapat difahami tanpa merujuk kepada penciptanya. 4). determinisme iaitu menjelaskan bahawa setiap perkara yang berlaku dalam alam ini mempunyai penyebab. · Aspek metafizik Aristotle menyatakan dunia ini terdiri daripada entiti atau keseluruhan yang benar, nyata, dan kebendaan.	· Kebenaran sebagai fakta yang dapat dipersepsi. · Kebenaran nyata/ maujud fizikalnya. · Pengetahuan sebenar ialah pengetahuan yang bersesuaian dengan perkara itu sendiri dan bukan teori mengenainya. · Dalam pendidikan sekolah berperanan menyalurkan perkara-perkara penting yang dapat membiasakan pelajar-pelajar dengan alam sekeliling. · Matlamat pendidikan adalah untuk mengajar pengetahuan yang telah dipilih. · Aristotle berpendapat pendidikan memerlukan tiga perkara utama iaitu fitrah untuk belajar dan mengetahui, proses pembelajaran dan latihan yang berterusan.	· Nilai adalah tetap mengikut hukum-hukum tabii (menurut sifat semula jadi). · Refleksi tabii (sifat keadaan atau bentuk semula jadi). · Nilai yang selari dengan alam semula jadi adalah bernilai. · Nilai seseorang individu yang dapat diterima adalah nilai yang tidak bertentangan dan dapat diterima oleh masyarakat.
Pragmatisme Awal abad 20 di US/moden Tokohnya: Horace Mann, Barnard, Peirce, James, Dewey, Maxine, Peters.	· Idea manusia mengenai alam adalah neutral. · Realiti adalah interaksi antara manusia dengan alam sekeliling. · Alam mempunyai makna apabila manusia memberi makna kepadanya. · Bagi John Dewey istilah instrumentalisme dianggap lebih tepat daripada daripada istilah pragmatisme tetapi kedua-duanya tetap digunakan. Dia menganggap bahawa spekulasi mengenai realiti adalah satu aktiviti yang tidak berguna.	· Pengetahuan adalah hasil interaksi manusia dengan alam sekeliling. · Kebenaran yang diperoleh hasil daripada interaksi merupakan sumber pengetahuan. · Persekitaran bersifat dinamik. · Mengetahui hanya melalui pengalaman dan pengalaman individu berbeza. · Pengalaman secara asasinya berbentuk social dan bertujuan social dan mengkaji keseragaman dalam pengalaman secara eksperimen. · Cara dan matlamat pendidikan mestilah fleksibel dan terbuka untuk dikaji semula, matlamatnya adalah untuk memajukan manusia dan cara bagaimana untuk mencapai matlamat tersebut. · Pendidikan adalah penghidupan dan bukan persediaan penghidupan. · Pemikiran John Dewey bahawa pendapatnya tentang proses demokrasi dalam pendidikan. Sistem demokrasi dalam pendidikan menjadikan pendidikan lebih demokratis dan membuka peluang kepada setiap pelajar memperkembangkan diri secara bebas, kreatif, dan bertanggungjawab.	· Nilai-nilai umum. · Cita rasa umum. · Nilai adalah relatif dan berubah apabila kebudayaan dan masyarakat berubah. · Pengalaman manusia merupakan asas untuk mengukur nilai. · Pragmatisme mengajarkan nilai jika memberi manfaat kepada individu.
Eksistensialisme Pertengahan abad 20 di Eropah/moden Tokohnya: Kierkegard, Nietzsche, Martin H, Sartre, Camus, Kneller, Morris.	· Realiti adalah kewujudan individu yang didefinisikan oleh individu itu sendiri. · Manusia bebas membuat pilihan arah tujuan diri sendiri dan bertanggungjawab ke atas tindakannya. · Soren Kierkegaard dengan ideanya mengenai subjectivity dan leap of faith. Leap of faith merupakan pandangan terhadap seseorang boleh percaya kepada Tuhan atau bagaimana seseorang bertindak atas kasih sayang. Dalam aspek pendidikan pemikiran Soren lebih kepada bagaimana seseorang mengenali diri sendiri dengan sifatnya yang mengikut umur.	· Kebenaran mutlak tidak wujud, apa yang dilihat secara terus dan sedar akan diberi makna berdasarkan pemahamannya sendiri, ia boleh jadi betul atau salah. · Pengetahuan utama ialah mengenai sesuatu keadaan dan pilihan yang setiap individu buat. · Dalam pendidikan individu guru dan pelajar merupakan orang suka menentang kuasa-kuasa yang menafikan kebebasannya. Ia menekankan proses menilai dan menghargai kebebasan individu dan menghormati kebebasan orang lain.	· Kewujudan individu merupakan nilai asas baginya. · Individu tidak perlu mengikuti dan mematuhi nilai sesuatu masyarakat untuk mengelakkan kehilangan sifat ketulenan dan kemanusiaannya.